Hierbij mijn verhaal over de impact van leefstijlveranderingen op mijn leven. Ik zal me eerst even voorstellen 🙂 Ik ben Monica van der Knaap, ben beheerder van deze website, en stimulator van een gezonde leefstijl. Door schade en schande wijs geworden. De opgedane praktijk- en ook studie- ervaring wil ik heel graag met zoveel mogelijk mensen delen.
Vanaf mijn 20ste jaar kreeg ik mijn eerste chronische inwendige oogontsteking, een auto immuunaankwaal, ook wel bekend onder de naam “Regenboogvliesontsteking”. Het is een genetische aandoening, maar niet bekend waar die nu precies vandaan komt. In de familie was deze aandoening nog nooit eerder voorgekomen.
Mijn oogklachten kwamen in het begin jaarlijks terug, zo rond de herfst. Ik kon het jaren onder controle houden met, direct bij constatering van pijnklachten, een afspraak te maken bij de spoedeisende dienst van het oogziekenhuis. Ik werd in het begin naar huis gestuurd met de instructie om een paar keer op een dag te druppelen met prednison en mijn oogleden voor de nacht in te smeren met een langer werkende oogzalf. Na a 1 a 2 weken mocht ik vaak weer langzaam afbouwen. Was al best zware medicatie denk ik nu achteraf.
VROEGER 
NU 
Na mijn 35-ste leeftijd, 2 kinderen rijker, 14 kg zwaarder en getrouwd, begonnen de klachten vaker voor te komen en langer te duren. Het dieptepunt van deze aandoening was toen ik na ieder uur te moeten druppelen de pijn toch niet over ging en ik een stootkuur van prednison kreeg met een injectienaald onder in mijn oog. Dit heeft 2x plaatsgevonden. Ten tijde van het druppelen liep ik vaak rond met een zonnebril in huis/ buitenshuis (ook al was het winter). Mijn ogen werden ook gevoeliger voor zonlicht doordat mijn lens ondertussen verkleefd is geraakt door de ontstekingseiwitten. En ik voelde me veelal beroerd, was er echt ziek van met griepachtige symptomen. Ik moest ook al een tijdje preventief dagelijks medicijnen slikken, plaquenil (een reuma medicijn), om de ernst van een mogelijke vervolgaanval onder controle te houden.
Toen ik allerlei vage klachten kreeg zoals zoals artrose en psoriasis kon ik niet geloven dat dit losstaande klachten waren zoals de diverse specialisten me wel wilden laten geloven. Toen heb ik zelf via de huisarts gevraagd om een doorverwijzing naar de reumatoloog. Het bleek dat reuma niet aangetoond kon worden in mijn bloed. Ik had dus naast het druppelen van mijn ogen nu ook dagelijks zalfjes nodig voor het insmeren van mijn ellebogen en bij mijn benen. Dit maakte me zo hulpeloos, en ook boos van binnen, dat ik me zelf ben gaan verdiepen in alternatieve therapie, zoals homeopathie, orthomoleculaire therapie, yoga en thai chi. Een stemmetje van binnen zij me dat er iets moest zijn voor al deze klachten, en zoveel losstaande klachten wilde ik gewoon niet accepteren. En in die periode vernam ik, alsof er een engeltje op mijn schouders zat, van de homeopaat dat suikers mijden al een grote hulp kon bieden voor veel klachten. Toen viel bij mij het kwartje.
Ik ben me gaan verdiepen in voeding en kocht toen mijn eerste gezondheidboek “Voeding als medicijn”. Het was een openbaring. Ik las alles wat los en vast zat over gezondheid en voeding en begreep steeds beter dat gezondheid een totaalaanpak vereiste van voeding / beweging en ontspanning. Ik heb vervolgens, met dit in mijn achterhoofd, gekozen om het roer radicaal om te gooien en me om te scholen tot leefstijlcoach. Wat gelukkig wel enige gelijkenis vertoonde met mijn achtergrond als informatie auditor, daar ik zag dat als ik me maar hield aan de inname van de dagelijkse aanbevolen normering van vitamines en mineralen en aan andere leefstijlnormen zoals een 1/2 uur bewegen per dag, ik dan ook minder klachten kreeg. Zo stortte ik me geheel in mijn eigen leefstijlverandering en deed veel kennis op waar ik dan eventueel later mijn werk van kon maken. Toen had ik echt het idee het wiel uit te moeten vinden, en dit wilde ik graag anderen besparen.
Mijn grote vertrouwen in de reguliere gezondheidszorg heeft hierdoor een grote deuk opgelopen. Mijn ogen zijn, en daar ben ik van overtuigd, door mijn eigen gezonde leefstijl, ontstekingsvrij gebleven.
En tot nog toe ben ik zo blij met deze switch geweest. Al 5 jaar ben ik medicatievrij en heb al mijn andere auto-immuunklachten ook onder controle. Ik heb me sinds mijn universiteitsjaren (dat is 25 jaar geleden) niet meer zo fit gevoeld. Op de universiteit sportte ik nog fanatiek, daarna is het door werk, door het trouwen en ook door het krijgen van kinderen jammer genoeg drastisch minder geworden. Nu sport ik weer fanatiek, heb enkele weken geleden voor het eerst in mijn leven 12,5 km kunnen hardlopen, en geef zelfs sportlessen aan 45 plussers. Ik kan nu mensen met auto-immuunklachten en met overgewicht zelfs van hun klachten afhelpen. Dit is echt een topbaan!
Mij zal het niet meer gebeuren dat ik me weer op de ongezonde toer begeef daar ik geheid weer klachten krijg. Dit is mijn drijfveer, ik wil en zal de goede vibe houden daar ik geniet van het gezonde leven. Heel soms kan ik ook echt genieten van het ongezonde (een patatje, pizza of een ijsje op zijn tijd neem ook ik), anders hou ik het echt niet vol. De drijfveer om een gezonde leefstijl vol te houden is het behoud van optimale vitaliteit. Waarom kies jij voor een gezonde leesftijl? 🙂
Liefs en gezonde groetjes, Monica van der Knaap
Vroeger en nu 🙂 
